Η DCR-018 τρέχει με μεγάλη ταχύτητα προς την Διεθνή Έκθεση Μοτοσυκλέτας του Μιλάνου! Η μοτοσυκλέτα αυτή με τον κινητήρα Boxer της BMW R9T Racer, που φτιάχνεται εδώ στην Ελλάδα από ελληνικά χέρια, θα βρίσκεται ακριβώς δίπλα από το περίπτερο του εργοστασίου της BMW στην EICMA.
Εμείς για άλλη μια φορά έχουμε την μεγάλη τιμή να παρακολουθούμε από κοντά τον σχεδιασμό και την κατασκευή της DCR-018 και στην τελευταία επίσκεψή μας στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου της DNA, μπορέσαμε να αγγίξουμε με τα ίδια μας τα χέρια τα πρώτα εξαρτήματα του πλαισίου, αλλά και τα custom-made μηχανικά μέρη της που ήρθαν από το εξωτερικό. Όπως είναι λογικό, με την διεθνή αναγνώριση που έχει η DNA, πολλές εταιρείες του εξωτερικού έδειξαν θερμό ενδιαφέρον για την συμμετοχή τους στη δημιουργία της DCR-018. Η Akrapovic είναι φυσικά μία από αυτές και όπως είχε κάνει πέρσι για την DCR-017, έτσι και φέτος σχεδίασε μια μοναδική εξάτμιση τιτανίου, ειδικά για την DCR-018. Επίσης τα φρένα, οι αναρτήσεις και ολόκληρο το ηλεκτρικό σύστημα (τεχνολογίας can bus) είναι custom made και δεν προέρχονται από κάποια άλλη μοτοσυκλέτα παραγωγής. Ειδικά στην περίπτωση των οργάνων και των ηλεκτρονικών, η DCR-018 θα έχει ένα από τα πιο προηγμένα τεχνολογικά συστήματα που έχουμε δει πάνω σε μοτοσυκλέτα.
Από αισθητικής άποψης, στην DCR-018 θα κυριαρχεί στις λεπτομέρειες το σχήμα της κερήθρας, όπως αντίστοιχα κυριαρχούσε το σχήμα του δακτυλικού αποτυπώματος στην DCR-017. Στην DNA αρέσει να παντρεύει την υψηλή τεχνολογία με μια συνολική σχεδίαση που έχει αναφορές στο παρελθόν και η DCR-018 δεν αποτελεί εξαίρεση. Προς το παρόν δεν μας επιτρέπουν να σας δείξουμε την τελική μορφή που θα έχει η μοτοσυκλέτα, όμως μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι θα έχει πολλές πρωτότυπες σχεδιαστικές ιδέες που δεν έχουμε ξαναδεί σε άλλη μοτοσυκλέτα.
Η DNA του Μάριου και Ντίνου Νικολαΐδη έχει ήδη την εμπειρία της κατασκευής της DCR-017 από πέρσι, οπότε φέτος έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα για να αντιμετωπίσουν τις όποιες καθυστερήσεις και αναποδιές. Διότι σε ένα τόσο μεγάλο και περίπλοκο project, που πολλά πράγματα δεν εξαρτώνται μόνο από εσένα, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι κάτι θα στραβώσει στην πορεία. Από ένα απλό λάθος στην αποστολή ενός εξαρτήματος από το εξωτερικό, έως την δαιδαλώδη και παρανοϊκή γραφειοκρατία των ελληνικών τελωνείων, η παραμικρή αναποδιά μπορεί να ξεκινήσει ένα ντόμινο καθυστερήσεων. Βέβαια στην περίπτωση της DCR-018, τέτοιου είδους καθυστερήσεις είναι περιορισμένες στο ελάχιστό, κυρίως επειδή το μεγαλύτερο ποσοστό των εξαρτημάτων της κατασκευάζεται από την ίδια την DNA. Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός, ότι τα χρονικά περιθώρια είναι περιορισμένα και αυστηρά καθορισμένα. Την ημέρα της επίσκεψής μας, οι εργαλειομηχανές σκάλιζαν το τελευταίο κομμάτι την ενιαίας ουράς-υποπλαίσιο, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του κυρίως πλαισίου και της βάσης του μονόμπρατσου ψαλιδιού/άξονα ήταν ήδη έτοιμα.
Στην περίπτωση του άξονα του ψαλιδιού η DNA αποφάσισε να… φυσήξει το γιαούρτι, επιλέγοντας τα πιο ανθεκτικά ρουλεμάν που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν.
Αυτή άλλωστε είναι η γενική φιλοσοφία σχεδιασμού της DCR-018 σε κάθε της σημείο της, καθώς η DNA έχει πρόθεση να συμμετέχει και σε αγώνες! Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εμμονή του Μάριου να συρματασφαλίσει κάθε βίδα ( οι περισσότερες από αυτές είναι τιτανίου) που υπάρχει πάνω στην DCR-018, παρά το γεγονός ότι δεν είναι απαραίτητο.
Κάτι τέτοια είναι που μας κάνουν να θαυμάζουμε την δουλειά του Ντίνου και του Μάριου. Δύσκολα βρίσκεις στις μέρες μας ανθρώπους που να κάνουν μόνο το καλύτερο που μπορούν…