Γειά σας σύντροχοι, Fellow members του BMW Riders Club of Greece.
Αρχικά θέλω να ευχαριστήσω το Δ.Σ. & τον Προέδρο ιδιαίτερα (πολλά τα έτη του), για την τιμή που περιποιούν στο πρόσωπό μου ανακηρύσσοντάς με αναβάτη Φεβρουαρίου 2019!
Είμαι σχετικά νέο μέλος της Λέσχης μας αλλά η αίσθηση είναι ότι πάντα ήμουν εκεί, μαζί σας, στον φυσικό μου χώρο. Στην σαρανταπεντάχρονη σχεδόν μοτοσικλετιστική ζωή μου ήρθα σε επαφή με πολλές λέσχες. Ελάχιστες έχουν την δική μας οργάνωση,σύμπνοια & δραστηριότητες συγκροτημένες με ουσία, κι όλα αυτά πέρα από κοινωνικές τάξεις,βαλάντια, status και οτιδήποτε άλλο χωρίζει τους ανθρώπους.Η μοτοσικλέτα γενικά & η BMW ειδικότερα είναι αυτό που μας ενώνει.
Αρχίζω λοιπόν τα περί εμού με τον αυτοχαρακτηρισμό μου: Μοτοσικλετιστής.- τελεία & παύλα, πιο συγκεκριμένα μοτοσικλετιστής BMW! Είμαι πατέρας ενός νομικού, μίας γιατρού & ενός τεχνολόγου ζωικής παραγωγής, πάντα όμως, σε όλες τις δραστηριότητες της ζωής μου υπήρχε μια BMW motorrad. Καταλύτης στην αντίληψή μου για την μοτοσικλέτα, εν έτει 1974,ήταν το παράδειγμα & οι συζητήσεις με τον καθηγητή μου της κοινωνιολογίας, που επέμενε να κυκλοφορεί με μοτοσικλέτα όλο το χρόνο στο μουντό & βροχερό Salford λέγοντας”It is a way of life Michael, my dear boy!” Πέρασα από όλες σχεδόν τις μάρκες, Γιαπωνέζικες, Ιταλικές, Ισπανικές, Τσέχικες αλλά πολύ νωρίς το 1980 κατέληξα στην BMW με την απόκτηση μιάς R60/6. Από εκεί και μετά αμέτρητα τα μηχανάκια μου…& χωματερά & παπιά & scooters &… R75/5 – R90S -R100RS – K100RT κλπ.
Χιλιόμετρα εκατοντάδες χιλιάδες & ταξίδια πολλά, σε δύσκολους καιρούς, χωρίς goretex & antifog technologies. Τότε που σαλιώναμε το τζάμι για να μήν αχνίζει & φορούσαμε εφημερίδες κάτω από τα δέρματα για ζέστη.Χωρίς Traction Control & Cornering ABS,τότε που χρειαζόσουν άγκυρα για να σταματήσεις! Από Άδανα μέχρι Λισαβόνα & από Nordkapp έως Αλεξάνδρεια.Συμβάντα πολλά, καλά & κακά.Έκανα διεθνείς φιλίες με μοτοσυκλετιστές από όλο τον κόσμο που διαρκούν δεκαετίες.Είχα ατυχήματα μικρά & μεγάλα. Ένα από αυτά με κράτησε γιά κάποια χρόνια κάτω από τη σέλα.Τώρα όμως με την νέα μου R1200GS Exclusive “βγάζω τα σπασμένα”.
Συνεπιβάτης & συνοδοιπόρος είναι, εδώ & έντεκα χρόνια, η αγαπημένη μου σύζυγος Βιολέτα που συμμετέχει με υπομονή & ενθουσιασμό σε όποια διαδρομή κατεβάσει η “κούτρα” μου, γεγονός για το οποίο της χρωστάω αιώνια ευγνωμοσύνη!
Πλέον δεν θέλω τίποτε άλλο παρά μόνο να ταξιδεύω! Κοιμάμαι και βλέπω όνειρα μέσα από το τζαμάκι του κράνους μου.
Τελικά το “μότο” μου είναι “Live to Ride And Ride to be Alive” it’s my way of life my dear fellow members της λέσχης μας.
Εύχομαι σε όλους ατέλειωτα ταξίδια με υγεία για να γινόμαστε πιό πλούσιοι σε εμπειρίες & εικόνες, αυτά είναι ο πραγματικός μας πλούτος.
Να είστε σίγουροι ότι θα είμαι κι εγώ εκεί, να σάς ακολουθώ κι ας κατοικώ τριακόσια χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα!!!
