Αγαπητοί σύντροχοι,
Με μεγάλη χαρά και ακόμα μεγαλύτερη τιμή, μου ανακοινώθηκε ο τίτλος του αναβάτη του μήνα Απριλίου. Μια απόφαση που πάρθηκε ,από ότι κατάλαβα, στην βόλτα που κάναμε στην Σαλαμίνα. Δεν ξέρω αν σημαίνει ή συμβολίζει κάτι αυτό. (Οι παρευρισκόμενοι σ’αυτή την εκδρομή, καταλαβαίνουν…)
Είμαι σχετικά νέο μέλος στην λέσχη μας και παρόλο που η δουλειά μου δεν μου αφήνει το περιθώριο να συμμετέχω αρκετά συχνά στις συναντήσεις μας τις Τετάρτες, προσπαθώ να λαμβάνω μέρος στις υπόλοιπες δραστηριότητες-εκδρομές-αποδράσεις, όσο μπορώ περισσότερο.
Αυτό που με τράβηξε στο BMW RIDERS CLUB δεν είναι μόνο η καλή οργάνωση, ούτε το γεμάτο πρόγραμμα εκδρομών-εκδηλώσεων, που το βρίσκεις και σε άλλες λέσχες ίσως, είναι το ζεστό, φιλικό και «παρεϊστικο» ύφος που υπάρχει.
Από την πρώτη στιγμή που μπήκα στην λέσχη, τα μέλη της με δέχτηκαν θερμά και αμέσως διαφάνηκαν οι πρώτες φιλίες, που συνεχίζουν μέχρι σήμερα μέσα και έξω από την λέσχη.
Δεν θα πλατιάσω με το πόσο παλιός και πόσο παθιασμένος είμαι με τα δίτροχα. Θα αναφέρω όμως ότι το πρώτο μηχανοκίνητο δίτροχο που είχα, ήταν ένα SOLEX, σε ηλικία 15 ετών. Για όσους δεν γνωρίζουν (οι νεότεροι ίσως) το SOLEX είχε τον κινητήρα στον μπροστινό τροχό.
Μετά από αυτό ακολούθησαν μία σειρά καθαρόαιμα, HUSQVARNA και γενικότερα ENDURO μηχανές με πιό αγαπημένη μου ίσως την HONDA XL 600R, παρόλο που μου στοίχισε πολλά παντελόνια… (μανιβέλα)
Πέρασα και μία δεκαετία χωρίς μηχανή δική μου, αλλά με αρκετές μοτοσυκλετιστικές βόλτες. Και μετά …. μεγάλωσα. Απόκτησα, ώριμος άνδρας πια, ένα scooter PIAGGIO BEVERLY 400 και με αυτό έκανα τις καθημερινές μου διαδρομές και μερικά κοντινά ταξιδάκια. Ώσπου μια μέρα ένας φίλος BMWάκιας μου μίλησε για το F800ST που είχε και αυτός και με έπεισε (δεν ήθελα και πολύ). Το έχω δύο χρόνια και δεν το αποχωρίζομαι. Είναι το εργαλείο μου στις καθημερινές μετακινήσεις μου, αλλά και στις βόλτες και τις εκδρομές μου. Είναι κατά βάση το πρώτο street μηχανάκι που είχα και είμαι πολύ ευχαριστημένος!
Σίγουρα θα ήθελα να έχω πολύ περισσότερο χρόνο για να ταξιδεύω συνέχεια και παντού. Είναι το όνειρό μου! Ίσως όταν μεγαλώσω λίγο ακόμα (χα χα χα)να μπορέσω να τον βρω αυτόν τον χρόνο που μου λείπει.
Εύχομαι σε όλα τα μέλη του BMW RIDERS CLUB πολλά χιλιόμετρα με ωραίες εικόνες , μπόλικη εμπειρία και ΟΡΘΙΑ!!! Να είμαστε καλά και να συνταξιδεύουμε όσο μπορούμε περισσότερο.
Γιώργος Αναγνωστόπουλος.
