Η μοτοσυκλετιστική μου πορεία ξεκινάει κάπου στα 12-13 χρόνια όπως όλοι μας με ένα παπάκι ,zundap Φλορετα μετά ήρθε το xlr 250 και άντε γεια …

Σε αυτή την ηλικία μεγάλο ρόλο έπαιξε ότι τα καλοκαίρια στo ξενοδοχείο  του χωριού κάθε χρόνο έρχονταν Γερμανοί τουρίστες με μοτοσυκλέτες και κάθονταν για 2-3 μήνες, τους έβλεπα με τα δερμάτινα μπότες  μηχανάρες!  Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που πήγα μια μικρή βόλτα γύρω στο χωριό πιτσιρίκι, σαγιονάρα,  σορτσάκι,  ακόμα θυμάμαι σε ένα άνοιγμα του οδηγού τα μάτια μου να δακρύσουν από την ταχύτητα…ε αυτό ήταν είπα ότι μια μέρα εάν με αξιώσει ο Θεός θα πάρω κάτι τέτοιο και θα φύγω για  μακρινα ταξίδια.

Ταξίδια κανα κοντινό νησάκι και δουλειά για να πληρώνουμε τα αξεσουάρ πάντα κράνος και όλα τα υπόλοιπα. Μετα ήρθε ο στρατός και πάντα στο πίσω μέρος του μυάλου  ότι μια μέρα αν όλα  πάνε καλά και θα αναβαθμίσουμε μηχανή και τα όνειρα για κάτι διαφορετικό.

Τώρα πως ήρθα στην Νέα Υόρκη είναι ένα ερώτημα που μένει αναπάντητο. Δεν έχω καμία συγγένεια η κάτι άλλο, πάντα είχα την φευγάλα μέσα μου. Υδραυλικός στο επάγγελμα μεροκάματο και προσπάθεια σιγά σιγά να αρχίσω να πραγματοποιώ τα όνειρα μου.

 

Μηχανές πέρασαν πολλές, Γιαπωνέζικα, Αγγλικά, Ιταλικά αλλά τελικά βρήκα τη γiατρεια μου με τα Γερμανικά. Ολά μηχανήματα είναι λάδι βενζίνη θελουν και αγάπη …εκτός από τα αμερικανικά.

Με bmw ξεκίνησα το 2011 μετο πρώτο GS 1200 triple black  μετά 2013 RT 1200. Τώρα 2016 RT  2017 triple black anventure και 2020 GT 650. Ναι το ξέρω πολλοί θα ρωτήσετε γιατί 3. Γιατί η ζωή είναι μικρή και περνάει γρήγορα .συνολικά  με bmw εχω κανει πάνω από 100000 χιλιόμετρα .Καθημερινή μετακίνηση για δουλειά ΣΚ γύρω από την πόλη  δύο φορές Καναδά Κεμπέκ Μόντρεαλ, μοτοσυκλέτικες συγκέντρωσεις  σε Βόρεια Ανατολική και Αμερική Νότια tenesse tail of dragon το διάσημο state parks.

Διαδρομές που μόνο όταν της οδηγήσεις θα καταλάβεις την διάφορα των άνθρωπων που είναι τελείως διαφορετικοί από της μεγαλούπολης.

Θυμάμαι πιτσιρικάς έβλεπα σε ασπρόμαυρη τηλεόραση Γουέστερν  ταινίες και πριν από 4 χρόνια μείναμε σε Ινδιάνικο cherokee χωριό για 2 μέρες.

Τελείως διαφορετικά συναισθήματα. Ταξίδια όσο με κρατάνε τα πόδια μου θα κάνω και το όνειρο μου να έρθω πίσω στην πατρίδα και να μπορώ να έρχομαι και εγώ μαζί σας!!!

‘Οποιον τον βγάλει ό δρόμος από εδώ μηχανές έχουμε!

Στις φωτό είμαι μέ τη γυναίκα μου και τον κολλητό μου που πάμε όλα τα ταξίδια μαζί. Σε μια φωτογραφία ένας κυρίος με άσπρο μούσι είναι ό τραγουδιστής billy joel μεγάλος λάτρης της μοτοσυκλέτας με τεράστιο Μουσείο κλασικων.

Αυτά τα ολίγα και πάλι σας ευχαριστώ!

Δημήτριος Μιχαλόπουλος