Καλή σας μέρα,
Σε ηλικία 17 ετών, είχα την τύχη να αναλάβω διευθυντική θέση, εξωτερικών εργασιών μεγάλης κατασκευαστικής εταιρείας. Ήμουν κλητήρας ή σούρτα φέρτα manager. Αναγκαστικά λοιπόν έπρεπε,να επενδύσω στο πρώτο μου μηχανάκι ένα παπακι HONDA C50,στρογγυλοφαναρο 12 V.
Κανείς στην οικογένειά μου δεν οδηγούσε δίκυκλο με βενζίνη…μόνο  ποδήλατο.Μόνο το παιδί του καπετάνιου ένα δυο χρόνια μεγαλύτερο από μένα είχε μοτοσικλέτα, υπόλοιποι απλά χαλβαδιάζαμε και κάναμε όνειρα.


Το παπί έφυγε (μια μέρα κλέφτηκε με ένα XL 250 και παντρεύτηκαν στην Αφρική).Άλλαζα μηχανάκια ποτέ δεν ξέμεινα, είτε μικρότερα είτε μεγαλύτερο όπου απέκτησα το όνειρο μου, ένα BWM F 650ST καινούργιο από τον Καλφαρέτζο,στην Μιχαλακοπούλου ηλικία περίπου 33-34 ετών.Και είπα τότε έκλεισα ως μοτοσικλετιστής,με αυτο θα πορευτώ. Δεν είχα φίλους με μοτόρια, καμιά σκέψη για ταξίδι στο εξωτερικό, πηγαίναμε στα νησιά τα καλοκαίρια, φορτωμένη σαν νταλίκα η μοτο,τρόμαζαν στα καράβια για να μπούμε μέσα, με τη γυναίκα μου.

 
Μια φίλη και πελάτισσα μου, εργαζόταν τότε σε αντιπροσωπεία, της BWM περί το 2002 2003 και μου πρότεινε να μου δώσει για ένα Σαββατοκύριακο από Παρασκευή απόγευμα έως Δευτέρα πρωί για τεστ ride ένα GS 1150 R. Άσε μας ρε Μάνια, της έλεγα δεν παίρνω τέτοια ευθύνη δεν είχα ξανά  καβαλήσει τέτοια κυβικά.Φοβόμουν και λίγο μα τελικά υπέκυψα.
Πήγα τότε στην Κηφισιά συνάντησα έναν κύριο Γιάννη Δουλγερίδη, (τον ξανά συνάντησα στα καμένα Βούρλα το 22από τότε)έκανε τα χαρτιά και μου έδωσε το εργαλείο.
  

Ε τότε, εκείνη τη στιγμή μπήκε ο διάβολος μέσα μου. Η οργασμοί ηταν ααπανωτοι και πολλαπλοί . Τότε ένιωσα για πρώτη φορά οδηγός μοτοσικλέτας. Μπορεί να λέω βλακείες, αλλά η μοτοσικλέτα με έκανε οδηγό. Δεν κατέβηκα από τη μοτοσικλέτα όλο το Σαββατοκύριακο,έκανα χιλιόμετρα εντός Αττικής,οπουμπορούσα μονός ή δικά άλλος.Με μισή καρδιά Δευτέρα μεσημέρι παρέδωσα την μοτοσικλέτα που ήταν για άντρες για να παραλάβω αυτή των αγοριών,συγνώμη αλλά ετσι ένιωθα,τεράστια διαφορά. Καρφώθηκε στο μυαλό μου το GS. Η σκέψη ότι είχα κλείσει ως μοτοσικλετιστής στα 650 κυβικά έσβησε μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο.
Πόσες φορές είπατε ότι αυτή είναι η τελευταία μου μοτοσικλέτα; Η μόνο εγώ εξακολουθώ να το λέω; Το 2006 λοιπόν καταφέρω να κάνω δική μου μια GS 1150 R και είπα πάλι, αυτό ήταν τώρα τελείωσα, μα πάλι ψέματα είπα.
Τον Απρίλιο του 2008 ήρθε στην κατοχή μου το GS 1200 adventure, βιτρίνα, του κουτιού. Δοσεις,κόπος,customizing, ίσως η ακριβότερη και ωραιότερη γκόμενα που είχα ποτέ σε δυο ρόδες. Και εκείνα τα χρόνια άρχισαν οι γνωριμίες,υπέροχοι  άνθρωποι, με την ίδια τρέλα και χωρίς δεύτερη σκέψη, έφτασα και στη λέσχη μας στα 56 μου χρόνια με ένα C1200R.

   

Τους ευχαριστώ όλους που με καλοδέχτηκαν, καμία σχέση με αυτά που άκουγα γύρω-γύρω πριν περνάμε καταπληκτικά και εύχομαι να βλεπόμαστε για καμιά 25αριαχρόνια, όχι παραπάνω. Εύχομαι να έχει βγάλει BWM ένα ΠΙ σαν αυτό της γιαγιάς μου αλλά με μπόξερ κινητήρα.
Είμαι ένας από σας.
Με εκτίμηση.