Αγαπητά μέλη γεια σας.
Σε αντίθεση με πολλούς η δικιά μου σχέση με την μοτοσυκλέτα αρχίζει σε μεγάλη σχετικά ηλικία, στα 23 μου περίπου. Θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά να ξυπνάω ένα πρωί από ένα όνειρο, ίσως το καλύτερο της ζωής μου, όπου οδηγούσα μια μοτοσυκλέτα και η ευτυχία που ένιωσα ήταν απερίγραπτη!
Όπως καταλαβαίνεται λίγες μέρες μετά αγόρασα την πρώτη μου μηχανή. Ήταν μια Degree Honda 250 cc. Μέχρι τότε είχα καβαλήσει μόνο παπάκι! Νομίζω από το κατάστημα στον περιφερειακό Πολυγώνου, όπου την αγόρασα, μέχρι το σπίτι μου στην Αγία Παρασκευή πήγα με πρώτη!!! Με αυτή την μηχανή έκανα και τις πρώτες μου εκδρομές. Η πιο χαρακτηριστική ήταν μια μέρα με καύσωνα στο δρόμο για την Ζάκυνθο. Κάποια στιγμή με πιάνει λάστιχο, μπαίνω σε ένα βουλκανιζατέρ να το φτιάξω. Εκεί συνειδητοποιώ ότι η τσάντα μου είχε γύρει λίγο και την είχε φάει το γρανάζι. Απτόητος συνεχίζω για Κυλλήνη. Το βραδάκι συναντάω το φιλαράκι μου στο νησί και μου λέει ετοιμάσου πάμε για ποτά στο Αργάσι. Ανοίγω την τσάντα μου να βγάλω το μπλου-τζιν μου και… το γρανάζι είχε φάει και το παντελόνι!
Αργότερα το Degree έγινε TDM
Το 2020 αποφάσισα να αγοράσω πάλι μηχανή καθώς είχαν περάσει περίπου 5 χρόνια χωρίς. Για BMW βέβαια ούτε λόγος. Τότε ένας φίλος μού πρότεινε να αγοράσω την δική του, μία R 1200 GS Adv. Κεραυνοβόλος έρωτας!!! Ναι όλα καλά, αλλά πως θα την κάνω ζαύτη; Μπλέξαμε φιλαράκι, αλλά έτσι είναι οι έρωτες. Όταν μου την ετοίμασε ο μηχανικός ήταν και η πρώτη δοκιμασία που έπρεπε να περάσω καθώς είμαι κάτι παρακάτω από 1,80. Ένιωσα σαν τον Μ. Αλέξανδρο που δάμασε τον Βουκεφάλα. Η στιγμή που έβαλα πρώτη και ξεκίνησα ήταν μαγική (είχα μάθει εν τω μεταξύ να αλλάζω και ταχύτητες :-). Η αίσθηση που ένιωσα ήταν σαν αυτή του ονείρου που είχα δει πριν από 25 χρόνια περίπου.
Ωραία και τώρα τι κάνουμε; Πως θα τα καταφέρω με αυτήν την χοντρή κυρία; Όπως σας είπα δεν είμαι και κανένας έμπειρος μηχανόβιος. Τα σέρβις, τα αξεσουάρ τον εξοπλισμό, εξειδικευμένα συνεργεία, που θα τα βρω όλα αυτά; Το σημαντικότερο από όλα με ποιόν θα πηγαίνω εκδρομές; Όλοι μου οι φίλοι παντρευτήκανε που λέει και ο ποιητής. Μπαίνω λοιπόν στο διαδίκτυο και πέφτω πάνω στο BMW RIDERS CLUB. Αυτό ήτανε! Την επόμενη Τετάρτη τσουπ μπροστά στην πόρτα της λέσχης.
Πραγματικά ένας καινούργιος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μου. Άνθρωποι με πάθος για τις μηχανές ανεξαρτήτως ηλικίας ή κοινωνικοοικονομικού στάτους. Το μόνο κοινό η αγάπη για τις μηχανές, τις βόλτες και τα… κοψίδια. Εδώ είμαστε φιλαράκι!
Εδώ θέλω να ευχαριστήσω όλα τα μέλη της λέσχης για την θερμή υποδοχή, για τις πληροφορίες και τις συμβουλές που μου έδωσαν. Αλλά πιο πολύ από όλα που με έμαθαν να ντύνομαι σωστά, να λειτουργώ μέσα στην ομάδα και να ανακαλύψω μια άλλη πτυχή της μοτοσυκλετιστικής εμπειρίας.
Δεν έχω πολλές ιστορίες να σας πω, αλλά υπόσχομαι τις καλύτερες να τις ζήσουμε παρέα.
Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς.
Τηλέμαχος Αϊδίνης