Η ξεχωριστή ιστορία του άκρως βελτιωμένου Scout Bobber της Indian συνεχίζεται, καθώς το Appaloosa v2.0 της IndianxWorkhorse βρέθηκε τον προηγούμενο μήνα στο Ιρκούτσκ της Ρωσίας για να δοκιμαστεί… εν ψυχρώ.
Ο κόσμος είναι αρκετά μικρός πλέον, έτσι ώστε ένα τέκνο του αρχαιότερου κατασκευαστή μοτοσικλετών της Αμερικής να «customάρεται» και να τρέχει στους πάγους της Βαϊκάλης στην καρδιά της Σιβηρίας. Το αμερικανικό άλογο (δηλαδή το Appaloosa) το είχαμε δει και εδώ στο παρελθόν, με το φιλόδοξο πρότζεκτ του Brice Hennebert να βρίσκει στα χέρια του παλιού αγωνιζόμενου Randy Mamola μια αγωνιστική συμμετοχή στο περσινό Sultans of Sprint. Ένα event που δεν πραγματοποιήθηκε, με την αναβολή του να δίνει χρόνο εξέλιξης στον Hennebert και την ομάδα του.
Σουρεάλ σκηνικά ακολούθησαν όταν αποφάσισαν να συμμετάσχουν στο Baikal Mile, ένα φεστιβάλ επιτάχυνσης επί πάγου, αν θέλετε, που βρήκε το πλήρωμα του Appaloosa σε ένα πάνινο paddock με μια ξυλόσομπα για μία εβδομάδα. Στη Σιβηρία, υπενθυμίζουμε. Η όλη παράνοια σφραγίστηκε και με ένα… τατουάζ στα χέρια των συμμετεχόντων. «Good for nothing. Ready for everything» έγραψαν στο δέρμα τους οι Brice Hennebert, Sébastien Lorentz and Dorsan «DJ Peeta» Selecta, όταν αποφάσισαν το επικό τους ταξίδι.
Όταν έγιναν οι προσαρμογές στη μοτοσικλέτα, ήρθε η ώρα του 1/8 του μιλίου. «Η πρώτη προσπάθεια ήταν καλή. Ήθελα να δοκιμάσω την πρόσφυση των ελαστικών, την ευστάθεια της μοτοσικλέτας και φυσικά ότι μπορούσα να σταματήσω. Το Appaloosa επιτάχυνε πολύ καλά, με το εμπρός ελαστικό να μη χάνει την πρόσφυσή του παρά την ανισόπεδη επιφάνεια. Απέκτησα μπόλικη αυτοπεποίθηση και αποφάσισα να την πιέσω περισσότερο» είπε ο Lorentz, που ήταν και ο αναβάτης.
Μετά ήρθε η ώρα της δοκιμής στο μίλι της παγωμένης λίμνης Βαϊκάλης, της βαθύτερης λίμνης του κόσμου με βάθος -σωστά μαντέψατε- ένα μίλι. Εδώ ήταν που ξεκίνησαν και τα προβλήματα, καθώς μετά το 1/8 του μιλίου η επιφάνεια του πάγου παραγινόταν ανώμαλη. Σαν αποτέλεσμα, οι διαδρομές των αναρτήσεων τερμάτιζαν, με τα καρφιά των ελαστικών να βρίσκουν στο φέρινγκ. Και εντάξει, αυτό επιδιορθώθηκε, ωστόσο μια επιπλοκή στη χαρτογράφηση έπαιξε τον καθοριστικά αρνητικό ρόλο. Οι ακραίες συνθήκες ψύχους περιόρισαν το Appaloosa στα 180χλμ/ώρα.
Σημασία όμως είχε η εμπειρία, με τον Hennebert να δηλώνει πως «ο αγώνας στον πάγο είναι δύσκολος, με το πιο απίστευτο πράγμα να είναι πως το δοκίμασα. Έμαθα πολλά και το διασκέδασα. Χάσαμε περίπου το 30% της ταχύτητάς μας λόγω προβλημάτων, μα είμαι χαρούμενος που δοκίμασα το Appaloosa. Το να έρθουμε εδώ ήταν μια τεράστια περιπέτεια και πρόκληση για εμάς. Κάναμε ταυτόχρονα νέους φίλους και το διασκεδάσαμε…».
Για την ιστορία, το Appaloose v2.0 προετοιμαζόταν να αγωνιστεί στο φετινό Sultans of Sprint, που θα λάμβανε χώρα στο Biarritz της Γαλλίας στις 10 με 14 Ιουνίου. Το τι θα γίνει εν μέσω πανδημίας παραμένει άγνωστο…