Αγαπητά μέλη του BMW Riders δεν μπορώ παρά να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου έγινε να με ανακηρύξετε αναβάτη του μήνα Ιουλίου.
Σε κλαμπ μοτοσυκλετιστών ανήκω και απευθυνόμενος σε αυτούς ,παρουσιάζοντας σύντομα το Γιάννη, αναγκαστικά θα θυμηθώ και θα αναπολήσω το Honda SS50 του πατέρα μου, το εντουράκι Garelli του θείου μου ,τα στρογγυλοφάναρα C50 παπάκια της Honda ,που κυριαρχούσαν στα μαθητικά μου χρόνια. Θυμάμαι λεπτομέρειες από τις πρώτες παράνομες βόλτες μου με αυτά τα μηχανάκια μέχρι να βγάλω το πρώτο μου δίπλωμα στα 16 μου, το έτος 1980.Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην πρώτη μου VESPA PX 200E που αγόρασα φοιτητής το 1984 και την έχω μέχρι σήμερα. Με αυτή τη vespa και με τη γυναίκα μου Μαρία κάναμε τα πρώτα μικρά ταξίδια σε Αθήνα και Πειραιά για τα νησιά, αμέτρητες φορές στη Λευκάδα, στα Γιάννενα ,στον Πύργο, στην Καλαμάτα κλπ.
Θυμάμαι ακόμα τις βόλτες με τις δανεικές μοτοσυκλέτες φίλων και την ανυπομονησία , το κρυφό μου όνειρο να αποκτήσω τη δική μου μεγάλη μοτοσυκλέτα.
Η αρχή έγινε με το Αfrica Twin του 1993, το Honda Varadero αργότερα και το BMW GS Adventure το 2007. Η χρονιά αυτή ήταν χρονιά σταθμός για μένα όχι μόνο για την αγορά της συγκεκριμένης αγαπημένης μου μοτοσικλέτας αλλά για την είσοδό μου στην οικογένεια του BMW Riders. Ταξίδευα και με τα προηγούμενα δίτροχα που είχα , οδηγούσα και με αυτά, έκανα εκδρομές, διακοπές όχι όμως με τον ίδιο τρόπο όπως τώρα.
Έμαθα στο κλαμπ τι σημαίνει μοτοσικλετιστής με την πραγματική έννοια της λέξης.
Έμαθα το σωστό μοτοσυκλετιστικό ντύσιμο, τον σωστό εξοπλισμό, την ομορφιά της ομαδικής οδήγησης, τα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων, την αλληλεγγύη και ξεπέρασα το ταμπού του ταξιδιού στο εξωτερικό με δίτροχο το έτος 2008 στο φανταστικό ταξίδι του Garnish. Από τότε δεν προβληματίζομαι αν το ταξίδι θα είναι 200 ή 800 χιλιόμετρα ,νύχτα ή μέρα αν βρέχει ή έχει κρύο ή ζέστη ή αέρα. Το ταξίδι αυτό του Garmish ήταν η αφορμή και η αφετηρία και άλλων μοναχικών ταξιδιών (με τη Μαρία πάντα) στο εξωτερικό τα οποία δεν θεωρώ ότι θα τα τολμούσα ποτέ.
Από το Club τι έχω να θυμάμαι? Οδήγηση σε απίστευτα μέρη εντός και εκτός Ελλάδος, ωραία γλέντια, ώρες γέλιου, συζητήσεις με πειράγματα, συζητήσεις σοβαρές, φιλίες χρόνων.
Από το Club τι κέρδισα? Εμπειρίες, γνωριμίες και φιλίες με άτομα διαφορετικής φιλοσοφίας, κουλτούρας ,γνωριμίες με έμπειρους αναβάτες, και το κυριότερο, συνειδητοποιημένους μοτοσικλετιστές.
Από το Club τι περιμένω? Να είναι ζωντανό ,ενεργό όπως τώρα, να είναι ανοικτό σε αλλαγές, να μη φοβάται το νέο, να μεγαλώνει κρατώντας την ποιότητα της παρέας και των ανθρώπων που ανήκουν σε αυτό. Να συνεχίσει να υπάρχει η ώσμωση παλιών και νέων μελών, τακτικών και μη, γρήγορων ή όχι, από όποια άκρη της Ελλάδος και να προέρχονται. Να συνεχίσει να ενώνει μέσα από τις δράσεις του, να είναι διέξοδος , να είναι πηγή ευχαρίστησης , να προσφέρει εμπειρίες.
Στο Club τι μπορώ να προσφέρω? Ότι μου ζητηθεί και ότι μπορώ αρκεί να είναι μέσα στις δυνατότητές μου.
BMW Riders , είστε όλοι σας, μετά από δέκα σχεδόν χρόνια κομμάτι των αναμνήσεων μου.
Να είστε όλοι καλά.
Γιάννης Σίδερης
