Η πεμπτουσία του μοτοσυκλετισμού, αυτό που διαχωρίζει πλήρως την μοτοσυκλέτα από όλα τα άλλα οχήματα και ίσως ο βασικότερος λόγος της διασκέδασης που πηγάζει από αυτή, είναι ο τρόπος που στρίβει. Πώς όμως μπορούμε να πούμε ότι…στρίβουμε σωστά;
Περισσότερες από 20 αποφάσεις πρέπει να παρθούν µέσα σε λίγα µέτρα λοιπόν και φυσικά αυτές δεν µπορούν να παρθούν ταυτόχρονα. Αν κάθε ενέργεια αποµονωθεί και πραγµατοποιηθεί τη σωστή χρονική στιγµή, ο έλεγχος της µοτοσικλέτας είναι πολύ καλύτερος. Επειδή ωστόσο έχουµε την τάση να λειτουργούµε ασυνείδητα και αυθόρµητα, το πρόβληµα είναι πώς θα καταφέρει ο οδηγός να αλλάξει το «πρόγραµµα» στον εγκέφαλό του και από την τυχαία, ασυνείδητη σειρά να τη µετατρέψει σε συνειδητή και ελεγχόµενη.
Η µεταφορά του βάρους του σώµατος του οδηγού στο εσωτερικό της στροφής βοηθά τη µοτοσικλέτα να αποκτήσει µικρότερη κλίση κι έτσι να έχει καλύτερη πρόσφυση. Συνηθίζουµε να µετατοπίζουµε το σώµα µας (τη λεκάνη) για τη στροφή, όµως αυτό δεν είναι πάντα η ενδεικνυόµενη µέθοδος. Κυρίως το κάνουµε για να µιµηθούµε κάτι από τις τεχνικές που βλέπουµε σε αγώνες ή σε δοκιµές µοτοσικλετών στα περιοδικά.
Μια τέτοια ενέργεια (µετατόπιση στη σέλα) δεν ενδείκνυται παρά µόνο όταν κινούµαστε σε πίστα αναζητώντας τα όρια της µοτοσικλέτας και τα δικά µας, και µόνο όταν γίνεται µε το σωστό τρόπο και κυρίως στο σωστό χρόνο. Επίσης, µοτοσικλέτες µε το τιµόνι «ψηλά», πάνω από τις πλάκες του τιµονιού (on-off ή γυµνές δρόµου) δεν το χρειάζονται όσο οι καθαρά sport, απλά και µόνο γιατί µε το κέντρο βάρους πιο ψηλά απαιτούν µικρότερη κλίση για την ίδια στροφή µε την ίδια ταχύτητα απo ότι µια sport. Στη συνέχεια θα δούµε τη σωστή σειρά µε την οποία πρέπει να γίνονται οι ενέργειές µας πριν την στροφή.

1. Λεκάνη
Η µετατόπιση της λεκάνης στη σέλα προς το εσωτερικό της στροφής, αν γίνει, πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πριν καν αρχίσει η διαδικασία του φρεναρίσµατος, όσο η µοτοσικλέτα είναι ακόµη όρθια και -ιδανικά- το γκάζι ακόµη ανοικτό. Το επάνω µέρος του σώµατος παραµένει σε όρθια θέση
2. Αρχή φρεναρίσματος
Καθώς το φρενάρισµα και η επιβράδυνση δεν γίνονται ακαριαία, χρειάζεται χρόνος για να ολοκληρωθεί. Είναι η αµέσως επόµενη κίνηση -αν έχει προηγηθεί µετατόπιση της λεκάνης- ή διαφορετικά είναι η πρώτη µε την οποία σηµατοδοτείται και η αρχή των ενεργειών για τη στροφή.
3. Αλλαγές σχέσεων στο κιβώτιο
Tο κατέβασµα ταχυτήτων πραγµατοποιείται αφού έχει ξεκινήσει το φρενάρισµα και όσο διαρκεί αυτό. Πριν ολοκληρωθεί το φρενάρισµα, έχουµε επιλέξει τη σχέση στο κιβώτιο µε την οποία θα διανύσουµε τη στροφή.
4. Ολοκλήρωση φρεναρίσματος
Ιδανικά το φρενάρισµα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί όσο η µοτοσικλέτα είναι ακόµη όρθια, πριν αποκτήσει κλίση για τη στροφή. Αυτό µας διασφαλίζει ότι δεν θα γλιστρήσει ο τροχός. Συνηθίζεται ωστόσο να παρατείνουµε το φρενάρισµα και µέσα στη στροφή, όµως αν δεν µειώσουµε την πίεση στα φρένα, η πτώση είναι πολύ κοντά.
5. Σώμα και κεφάλι στο εσωτερικό της στροφής

Πριν κάνουµε κάποια άλλη ενέργεια και όσο η µοτοσικλέτα είναι ακόµη όρθια (κατακόρυφη), ρίχνουµε το επάνω µέρος του σώµατος (το γέρνουµε) στο εσωτερικό της στροφής, χωρίς να µετατοπίσουµε τη λεκάνη µας στη σέλα. Αυτή είναι µια κίνηση πολύτιµη και είναι ο κύριος παράγοντας που µειώνει την κλίση της µοτοσικλέτας στη στροφή (και όχι η µετατόπιση της λεκάνης).
6. Έναρξη στροφής
Κάποια στιγµή κάνουµε κάποια ενέργεια και η µοτοσικλέτα αρχίζει να παίρνει κλίση και να στρίβει. Κανένας οδηγός µέχρι να του υποδειχθεί το τι είναι αυτό που κάνει, δεν το γνωρίζει. Σε κάθε δίτροχο όχηµα και σε οποιαδήποτε ταχύτητα κίνησης, ο οδηγός για να ξεκινήσει τη στροφή του (ή να αλλάξει κατεύθυνση) στρίβει αρχικά το τιµόνι προς την αντίθετη κατεύθυνση, χωρίς να το συνειδητοποιεί. Αυτή η κίνηση στο τιµόνι πρέπει να γίνεται µόνη της – όχι σε συνδυασµό µε άλλες- και στη συγκεκριµένη θέση / χρονική στιγµή.
7. Ανοιγμα του γκαζιού
Η µοτοσικλέτα διανύει ήδη τη στροφή της και η επόµενη κίνηση είναι το αρχικό άνοιγµα του γκαζιού. Είναι σηµαντικό να µη γίνεται καµία άλλη ενέργεια κατά τη διάρκεια της στροφής, καθώς οποιαδήποτε κίνηση ή χειρισµός θα αποσταθεροποιήσει τη µοτοσικλέτα.
8. Ολοκλήρωση στροφής
Όταν πια η µοτοσικλέτα έχει διανύσει το µεγαλύτερο µέρος της στροφής, ο οδηγός (και πάλι χωρίς να το συνειδητοποιεί) στρίβει το τιµόνι προς το εσωτερικό και µειώνει την κλίση της. Από εκείνη τη στιγµή, µπορεί να ανοίξει το γκάζι όλο και περισσότερο και να επιταχύνει για την έξοδο.
9. Επιστροφή στην όρθια θέση
Αφού η µοτοσικλέτα έχει έρθει και πάλι στην όρθια θέση, τότε ο οδηγός επαναφέρει το σώµα του (τον κορµό) και τη λεκάνη του (αν την έχει µετατοπίσει) στην όρθια θέση.
Αυτές είναι µερικές µόνο από τις ενέργειες που έχει να κάνει ο οδηγός στη διάρκεια κάθε στροφής. Παράλληλα πρέπει να απασχολείται µε την επιλογή της διαδροµής που θα ακολουθήσει και τον έλεγχο των δεδοµένων του δρόµου, την πρόσφυσή του, τα άλλα οχήµατα, τυχόν ανωµαλίες στο οδόστρωµα.
Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο πρέπει να φροντίζει πάντα να έχει δυνατότητα αντίδρασης µε νέες ενέργειες. Σκεφτείτε να ανακαλύψετε µία λακκούβα πάνω στη στροφή, η οποία δεν φαινόταν πριν την είσοδο. Για την αντιµετώπισή της απαιτείται ένας κύκλος ενεργειών.
Σε περίπτωση που εκείνη τη στιγµή ο οδηγός έχει να κάνει άλλα πράγµατα για τα οποία έχει καθυστερήσει, η κατάσταση γίνεται πολύ δύσκολη. Ακόµη πιο περίπλοκη γίνεται η κατάσταση όταν για παράδειγµα ένα όχηµα κινείται πολύ αργά µέσα στη στροφή και πρέπει να το αποφύγουµε.
Και τι γίνεται αν εκείνη την ώρα έρχεται και άλλο όχηµα από απέναντι; Αν ο οδηγός δεν έχει να κάνει και άλλα πράγµατα ταυτόχρονα, η αποφυγή θα είναι πιο αποτελεσµατική και ασφαλής.
Η διαδοχή των ενεργειών αποτελεί ένα πολύ σηµαντικό κεφάλαιο στην οδήγηση, πρόκειται µάλιστα για γνώσεις τις οποίες δεν λαµβάνει κανείς µε την απόκτηση του διπλώµατος. Η εµπειρία αλλά και η κατάλληλη εκπαίδευση συµβάλλουν στο να λυθούν οι δεκάδες απορίες που γεννώνται όσο αναλύονται τα δεδοµένα των κινήσεων που απαιτούνται για να στρίψει µια µοτοσικλέτα.